ภูมิทัศน์ที่มีกลุ่มดาวนายพรานตาบอดค้นหาดวงอาทิตย์
(ในภาพ) วาดในปี 1658 โดย Nicolas Poussin เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ โอไรออนยักษ์ตาบอดที่ยื่นแขนซ้ายอย่างระมัดระวัง เดินไปตามถนนในภูมิประเทศอันโอ่อ่า เขาได้รับคำแนะนำจากเพื่อนของเขา Cedalion ซึ่งยืนบนไหล่ของเขาและชี้นำเขาไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังขึ้น ซึ่งกำหนดไว้เป็นยารักษาอาการมองไม่เห็นของเขา
Orion ตาบอดใน Chios โดยบิดาของ Princess Merope ซึ่งเขาพยายามจะข่มขืนอย่างเลวทราม เทพธิดาไดอาน่าสังเกตความก้าวหน้าที่ไม่แน่นอนของนายพรานอย่างเย็นชาจากกลุ่มเมฆที่ยังคงปิดบังศีรษะของยักษ์จากดวงอาทิตย์ที่ฟื้นคืนสภาพ ไดอาน่าเป็นผู้แปลในภายหลังว่ายักษ์ในกลุ่มดาวเต็มไปด้วยดวงดาว หลังจากที่ Orion ได้ชี้นำความปรารถนาอันแรงกล้าของเขาไปยังเธออย่างไม่ฉลาด
แม้ว่าเรื่องของ Orion ตาบอดจะหายากมาก แต่เราคุ้นเคยกับภาพประเภทนี้จากยุคเรเนสซองและบาโรกมากพอ ภูมิทัศน์ที่มีกลุ่มดาวนายพรานตาบอดค้นหาดวงอาทิตย์ (ในภาพ) วาดในปี 1658 โดย Nicolas Poussin ศิลปินชาวฝรั่งเศสที่อาศัยอยู่ในกรุงโรมในช่วงปีสุดท้ายของชีวิต
เช่นเดียวกับภาพวาดหลายชิ้นในธีมโบราณ ผลงานนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของนักเขียนโบราณที่หายสาบสูญไป Lucian ใน The Hall บรรยายลำดับภาพเขียนฝาผนังว่า “ภาพต่อไปเกี่ยวข้องกับเรื่องราวในสมัยโบราณของพวกนายพราน เขาตาบอด และถือ Cedalion ไว้บนบ่า ซึ่งนำสายตาที่มองไม่เห็นไปทางทิศตะวันออก อาทิตย์อุทัยรักษาความอ่อนแอของเขา”
เครดิต: METROPOLITAN MUSEUM OF ART, FLETCHER FUND, 2467 (24.45.1)
นอกเหนือจากลัทธินิยมนิยมที่มีการควบคุมอย่างสูงแล้ว ยังไม่ค่อยมีอะไรที่จะชี้ให้เห็นถึงตัวแบบหรือศิลปินที่อาจมีส่วนร่วมกับวัฒนธรรมทางวิทยาศาสตร์ในสมัยนั้น อย่างไรก็ตาม ตามที่ Ernst Gombrich แสดงให้เห็นในปี 1994 แหล่งวรรณกรรมที่ตรงที่สุดของ Poussin คือหนังสืออ้างอิงเกี่ยวกับเทพนิยายคลาสสิกที่ปรารถนาจะแสดงให้เห็นว่า “หลักคำสอนของปรัชญาธรรมชาติและศีลธรรมทั้งหมดมีอยู่ในนิทานโบราณอย่างไร” มันถูกตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1551 ใน Mythologiae โดย Natalis Comes (Natale Conti) ผู้ซึ่งพยายามแสดงกายกรรมเพื่อแสดงให้เห็นว่าตำนานโบราณได้รวบรวมการค้นพบสมัยใหม่ไว้ในหน้ากากของชาดกอย่างไร
Poussin ในฐานะ “จิตรกรเชิงปรัชญา”
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคของเขา (หรือแทบทุกคน) ถูกดึงดูดโดยธรรมชาติไปยังแหล่งข้อมูลที่สัญญาว่าจะผูกปัญญาของ ‘คนโบราณ’ ที่เคารพนับถือเข้ากับวิทยาศาสตร์ใหม่ Poussin ซึ่งย้ายไปอยู่ในแวดวงผู้มีปัญญาสูงในกรุงโรม ยืนกรานบนพื้นฐานที่มีเหตุผลของศิลปะว่าเป็นความรู้ด้านภาพ
เขากำหนดบทบาทที่เหมาะสมของการวาดภาพว่าเป็นรูปแบบของการพิจารณาอย่างมีเหตุมีผล แตกต่างจากการมองเห็นและการเลียนแบบเฉยๆ มันคือการเปิดเผยในรูปแบบและเนื้อหาเกี่ยวกับลำดับพื้นฐานของโลกที่ถูกสร้างและตำแหน่งที่สมบูรณ์ของมนุษย์ในระบบอันศักดิ์สิทธิ์ของธรรมชาติ ภูมิทัศน์ขึ้นอยู่กับการศึกษาที่สดใหม่อย่างน่าพิศวงที่ Poussin สร้างขึ้นโดยตรงจากธรรมชาติ แต่ความเป็นธรรมชาติของภูมิทัศน์ได้รับการปรับโฉมใหม่ในแง่ของสิ่งที่เขาเรียกว่า “ระเบียบและรูปแบบและชนิดของสิ่งต่างๆ”
แต่การตีความเฉพาะของตำนาน Orion ที่ Conti ให้ไว้ล่ะ? โดยสรุป การอ่าน ‘ทางวิทยาศาสตร์’ ที่ยุ่งเหยิงอย่างน่ากลัวของ Conti มีดังต่อไปนี้ ไม่น่าจะเกิดจากการร่วมเพศสามครั้งของดาวพฤหัสบดี ดาวเนปจูน และอพอลโลพร้อมกับหนังวัว Orion จึงประกอบขึ้นด้วยอากาศ น้ำ และไฟ ซึ่งแสดงเป็นลม ฝน และฟ้าร้อง การเดินทางของ Orion สู่ Chios การข่มขืน – ในเวอร์ชันของ Conti – Aerope (อากาศ) และทำให้ไม่เห็นมีความหมายถึงการแพร่กระจายของพลังน้ำของเขาในรูปของไอระเหยซึ่งลอยขึ้นสู่บรรยากาศชั้นบนอย่างไร้ความสามารถ ไอจากน้อยไปมากถูกรวบรวมโดยพลังเย็นของดวงจันทร์ (ไดอาน่า) เพื่อส่งไปยังโลกเหมือนพายุฝน Conti สรุปเรื่องราวที่แสดงถึง “การสร้างและการทำลายองค์ประกอบตามวัฏจักรและร่วมกัน”
ความคิดของคอนติถูกละทิ้งไปนานแล้ว ในทางกลับกัน ภาพวาดของ Poussin ยังคงให้ความรู้สึกที่ไร้กาลเวลาของความยิ่งใหญ่โดยธรรมชาติที่ปลุกเร้าชีวิตภายในและการฟื้นฟูตามวัฏจักร เช่นเดียวกับ Cedalion Poussin เห็นว่าตัวเองยืนอยู่บนไหล่ของทั้งยักษ์ใหญ่ในสมัยโบราณและในสมัยของเขาเอง เพื่อดูความจริงของโลกที่สร้างขึ้นต่อไป เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
